Verslag Klasse Kampioenschap Tirion 21 klasse 2022 op de Langweerder Wielen
Dit jaar voor de 4e keer in Langweer en voor de 3e keer in restaurant Helder worden de kampioenschappen weer verzeild. Jammer genoeg zijn er ook dit jaar te weinig deelnemers om een Nederlands Kampioenschap te mogen verzeilen. Enfin, het enthousiasme is er in elk geval niet minder om.
Op de vrijdag voor de wedstrijden gaan we met mijn werk Skûtsje Silen. Het is koud en de voorspelde regen tegen 17:00 uur begint al om 11:30 uur gestaag te vallen. Gelukkig waren er regenpakken voor de deelnemers beschikbaar, zodat we nog een beetje droog de dag doorkwamen.
Op zaterdagmorgen tegen 4 uur in de ochtend wordt ik wakker van een enorme regenbui. De gootsteen in de douche op de verdieping gorgelt er over. Verontrust ga ik maar even beneden kijken of de wc’s ook overstroomd zijn. Gelukkig gaat dat goed al verneem ik later van mijn vrouw dat er toch water in de garage (kan niet veel kwaad) is gekomen door overstroming van de afvoer.
Met dat in het achterhoofd ga ik tegen 7 uur richting Langweer en denk dat we zaterdag op het startschip wel de hele dag in de stromende regen moeten doorbrengen. Dat blijkt geheel anders uit te pakken, het blijft de hele dag droog en de voorspelde windkracht 2-3 wordt naarmate de dag vordert 4 met hier en daar vlagen 5 Bft. Een enorm verschil met de voorspellingen dus!
Als we het meer opvaren en een plekje voor het startschip zoeken zien we bij de steiger van Langweer een voor ons vreemd startschip met gele boeien liggen! Hmmmm. Wat zou daar aan de hand zijn? Enfin, wat later komt een rib met twee personen onze kant uit en stellen zich voor.
Het blijkt dat zij met 9 Friese pramen een wedstrijdweekend gepland hadden, ook op de Langweerder Wielen. Tja dat is natuurlijk wel even wat vreemd, wij hebben toch echt onze wedstrijden allemaal op de wedstrijdkalender staan. We overleggen en kunnen gelukkig toch beiden een plekje op het meer vinden om de wedstijden te varen zonder elkaar in de weg te zitten.
Op voorstel van de Tirion club is er een prachtige op/ neer baan bedacht met zowel aan de boven- als ook aan de onderzijde van de baan een poort. Dat blijkt een fantastische baan te zijn waar iedereen zeer over te spreken is. Er wordt fanatiek gezeild en de ene keer blijkt de linker baanzijde gunstig maar op een ander moment wordt er ook weer voor de ander baanzijde gekozen. We noteren alle passages bij de beneden poort en tijdens de 5 passages wisselen de deelnemers regelmatig van plaats. Op het startschip zien we het enthousiasme en hoe fanatiek de boeien gerond worden. Prachtig om te zien. Op zaterdag kunnen we het programma volgens schema voltooien en na het verwerken van de uitslagen vertrekken we met een deel van het wedstrijdcomité richting restaurant Helder waar we uitgenodigd zijn voor de steigerborrel en het diner. Na een gezellige nazit rij ik weer via de omleiding Idskenhuizen huiswaarts.
Zondagmorgen gaat om 06:30 uur de wekker. Ik zet vier potten koffie en spring onder de douche. Tegen 8 uur zijn we weer met het gehele comité in de haven en ik vertrek in de alu naar het palaver. De windvoorspelling voor zondag zijn niet al te veel belovend.
Er is om 10 uur net genoeg wind om het eerste potje te starten. Tijdens de wedstrijd verschijnen er donkere wolken aan de horizon en buienradar wordt geraadpleegd. Het is altijd lastig om te beoordelen of buien alleen regen geven of dat er net zoals de week ervoor bij de Olympiajollen enorme windvlagen inzitten. Ik besluit om te gaan finishen en tijdens het finishen begint het inderdaad te regenen en wat meer te waaien.
De pramen die 10:45 van start waren gegaan worden nadat ze nog maar net vertrokken zijn met de N vlag en drie toeters terug gehaald. De bui die er aan komt gooit roet in het eten. Nadat de zeilers even een oppertje opgezocht hebben willen we weer verder gaan met de tweede wedstrijd.
Dat gaat echter niet zo voorspoedig, de wind is door de bui gedraaid en wat later is er helemaal geen wind meer. Een aantal Tirions komt gezellig op bezoek op het startschip en anderen dobberen wat rond. Na verloop van tijd en nog steeds te weinig wind besluiten we om eerst maar te gaan eten.
De beide alu’s slepen elk vijf boten terug naar Helder. De rest van het comité blijft op het startschip om de wind af te wachten. Het gaat een beetje op en neer, dan is er niets en dan lijkt er weer wat te komen. Na de volgende bui trekt de wind toch weer aan en de zeilers komen terug richting startgebied. De wind draait weer en we moeten het startschip verplaatsen. Dat gaat echter fout, de motor van de spudpaal heeft het begeven en we liggen dus letterlijk voor paal en kunnen niet meer van de plek. De startlijn ligt echter verkeerd en na een tip van één van de passerende zeilers wordt de startlijn naar de andere kant van het startschip verplaatst. Als we daar mee klaar zijn zakt de wind er helemaal uit. Nu is het wel genoeg en ik toon N boven A met drie toeters. Ik ben er wel klaar mee.
De zeilers dobberen richting de Scharsterrijn en intussen proberen wij uit te vinden waarom de spudpaal niet omhoog wil komen. Intussen worden de boeien uit he water gehaald en opgeruimd.
Ik vertrek samen met Eef richting Helder om de uitslagen te brengen en na weer een gezellige prijsuitreiking sluiten we dit gedenkwaardige weekend af.
Met dank aan de vrijwilligers en alle deelnemers voor het mooie en gezellige weekend.
Jan Spijkerman vanaf het startschip.